Henk van Breukelen, emeritus pastor van de Leidse Studentenekklesia, schreef een kritische reactie op het Mariënburg Congres. Dit is een samenvatting door de redactie.
Tempels in puin
In hun ballingschap dachten veel Israëlieten met weemoed aan de puinhopen van de tempel. Maar sommigen reageerden: Zeur niet, zonder die rot tempel kunnen we iets nieuws beginnen. Goed dat dit gebeurde.
Jezus voorspelde dat er van de tempel geen steen op de ander zou blijven staan. Mensen gaan de stenen weghalen voor hun boerderijen en huizen, voor hun toekomst. Tempels van mensenhanden worden weer afgebroken.
Concilie: het ruste in vrede
Van Breukelen kreeg een uitnodiging voor een festijn ter gelegenheid van het vijftig jarig concilie-jublileum. Maar was het geen publiekslokkertje voor een begrafenisceremonieel? Met een pontificaal gebaar, met mijters en mooie gewaden zou het concilie ten grave worden gedragen – met sprekers die zonder tegengeluid zouden ontkennen wat destijds is gezegd. Hij heeft bedankt voor de eer.
De boodschap van de man uit Galilea wordt al eeuwen ontkracht, maar de tempel en het gewaad trekken nog steeds en bedriegen nog steeds.
Schapen zonder herder
Van Breukelen memoreert de reactie van Schillebeeckx op de pauskeuze van Johannes XXIII: Hij is een geweldig mens, maar zijn pauskeuze is een ramp voor de kerk. Want een onmogelijk instituut wordt door een charismatische leider alleen maar langer in stand gehouden.
Van Breukelen gelooft Mariënburg niet dat we mensen aan het woord willen laten. Want hij en Mariënburgers zijn dan wel goedgebekt, maar we laten honderdduizenden in de steek als schapen zonder herder.
