Brief aan kardinaal Eijk van 3 maart 2013
Zondag 10 maart a.s. gaat in onze parochie St. Jan de Doper in de Heilig Hart kerk te Maarssen een priester voor in de persoon van Hans Schouten (82 jaar, voorheen dominee en 2 jaar geleden tot priester gewijd) met vrij orthodoxe opvattingen.
Een interview met hem treft u aan middels bijgaande link:
http://www.katholieknieuwsblad.nl/opinie/item/2266-zalm-lam-en-pannacotta.html
Een reactie van een vooraanstaand theoloog naar aanleiding van dit interview, die erbij was op die bewuste avond:
Wij hebben ze helaas en jammer genoeg in alle soorten en maten in onze kerk, de hufters, de klootzakken, degenen die de kerk van de Heer gebruiken om hun eigen belangen na te jagen. Ze zijn er in alle rangen en standen ook, van gewone gelovigen tot bisschoppen of nog hoger geplaatsten. Zijn commentaar op de Nacht van de Theologie slaat de plank ver mis, want een braspartij was het allerminst en dan nog – zou deze meneer er zich wel van bewust zijn geweest toen hij rooms-katholiek werd dat ook het carnaval met al zijn excessen tot de katholieke traditie behoort?
Vrouwtjes theoloog
Schouten beschrijft in Katholiek Nieuwsblad tweehonderd van zijn vakbroeders als collega’s die ‘hun pens vulden’. Vervolgens noemt hij een vrouwelijke collega vrouwtjes theoloog in een bloemetjes jurk als of het om een exotisch diersoort gaat. Mij commentaar hierbij: bah.
Over de inhoud van het interview en hoe hij omgaat met het gedachten goed van Huib Oosterhuis beknopt samengevat in het boekje Red hen die geen verweer hebben heb ik het hieronder slechts kort. Nota bene een boekje die de pastores van onze parochie St. Jan de Doper vorig jaar cadeau hebben gedaan aan de vele vrijwilligers in onze parochie.
Volgens uw priester Schouten zijn de verhalen van Oosterhuis slechts lucht en leegte met een velletje erom. Ik vraag mij oprecht af hoe u dit ziet en hoe ik en daarmee, wij allen als Godsvolk onderweg, in dit verband Matteus 25 – vers 35 tot en met 46 moeten lezen.
Zelf vind ik het raar en met mij anderen dat deze Schouten op zo late leeftijd nog priester is gewijd en bovendien ook nog als pastor in de parochies en daarmee op de mensen wordt losgelaten.
Schouten maakt een charmante en erudiete indruk. Maar wat hij onder meer in het kranteninterview heeft gedaan is anderen in het diskrediet brengen, anderen afbreken om zijn eigen imago of reputatie op te poetsen.
Inlevingsvermogen ontbreekt
Schouten maakt in latere contacten ook geen enkele indruk, dat hij van het interview spijt heeft. Ook maakt hij niet de indruk ook maar enigszins aan te voelen dat hij hiermee gelovigen of parochianen kan kwetsen.
Het lijkt hem te ontbreken aan empathie of inlevingsvermogen.
Het komt mij vreemd voor dat in het academisch debat tussen theologen de discussie op een dergelijke wijze wordt gevoerd, zoals de heer Schouten dat meent te moeten doen. Mijn inziens valt dit dan ook niet te verdedigen.
Hij beroept zich op een kritische theologische discussie. Of je zijn uitspraken en argumenten academisch kunt noemen (ha, ha)? Nu, dan weet ik het ook niet meer.
Wat de heer Schouten doet is typisch een staaltje van rooms katholiek macht denken. Wij weten het, wij hebben het gelijk, wij hebben het “lichaam van Christus”. Onder mom van het eigen gelijk en de hoge moraal wordt niet nagelaten anderen onnodig te kleineren en zwart te maken.
Let wel wij hebben hier te maken met een priester, die ons voor moet gaan in het dienen van de (A) ander en de liefde moet uitdragen voor onze God en onze medemens. Uit de handen van Schouten kan ik vooralsnog niet de eucharistie ontvangen. Het spijt mij, maar het gaat niet.
Van andermans ziel afblijven
Via email heb ik eerder mijn bevindingen onder meer gemeld aan parochiebestuur, pastoraatsgroep en pastores. Eén reactie vond ik zeer bemoedigend: Ik veroordeel deze man niet, maar hij moet met zijn tengels van andermans ziel afblijven..
Ik kan het interview af doen als het verhaal van een oude man. Dat is mij te gemakkelijk en simpel.
Zondag 10 maart a.s. ga ik naar de kerk, de Heilig Hart kerk te Maarssen. Schouten zal dan als priester voorgaan. Bij de eucharistie zal ik mij in de rij van de gelovigen voegen. Van kardinaal Simonis heb ik ooit begrepen dat als je deel uit wilt maken van de heilige gemeenschap, maar anders in de gelovige traditie staat, je dan ook naar voren mag komen, waarbij je dan je rechterarm kruist voor je lichaam.
Ja, schoorvoetend zal ik gaan met een bonzend hart.
Met opstandige groet,
Jaap van der Vinne, Maarssen
Afschrift; De heer J.C. Schouten pr, Baambrugge
