Wilfried de Jong snapt niets van gelovigen. Dat was mijn conclusie na de aflevering van Zomergasten met Beatrice de Graaf, hoogleraar terrorisme en contraterrorisme, die in de voorbereidingen kennelijk ook had aangegeven in de christelijke traditie te staan. De interviewer zat te popelen om dat aan de orde te stellen. Dat was een curiositeit! Een christen aan tafel, en dan ook nog intellectueel en vlot ogend! Terwijl ze uit Putten kwam! Jee, hoe kan dat! Zeker zo’n blije evangelicaal of pinkstertype! – Echt aan de orde kwam het dus niet. De Jong kwam niet verder dan ‘hoe vaak bid je dan per dag?’ en ‘op een schaal van 1 tot 10 hoe christelijk zou je jezelf noemen?’ Op dat soort gemakkelijke vragen die er op uit lijken te zijn iemand in een hokje te kunnen plaatsen, ging Beatrice gelukkig niet in.
Happy clappy?
Wat me trof was de onbekommerdheid waarmee ze haar deelname aan christelijk geloofsleven en zienswijzen mededeelde. Gewoon, een belangrijke bron in haar bestaan. Niets verdedigends of verontschuldigends, ook niet twijfelends – zoals we vanaf de tachtiger jaren in toenemende mate als houding opgedrongen kregen. En tegenwoordig soms ook weer om maar niet als happy clappy te worden weggezet.
Geen schaamte
Onlangs verscheen in Nederland een boek van Francis Spufford onder de titel Dit is geen verdediging! Waarom het christendom ondanks alles verrassend veel emotionele diepgang heeft. (Ten Have 2013) Op de achterflap staat: “Spufford is christen en schaamt zich daar niet voor. Want christenen zijn meer dan wereldvreemde figuren, die midden in de zomer lelijke regenjacks dragen en dwepen met ellende. Hun geloof geeft een diepe betekenis aan liefde, menselijk falen en aan andere oermenselijke emoties.” Een hilarisch boek met verrassende alternatieven voor bijvoorbeeld een kernbegrip als ‘zonde’ – dat wordt dan MNoDtV, de afkorting van Mijn Neiging om Dingen te Verkloten (in het Engels: human potential to fuck things up).
Gemiste kansen
Wat jammer dat de interviewer in Zomergasten niet aan Beatrice vroeg of haar christelijke levensbeschouwing haar helpt nadenken over goed en kwaad in die wereld van terreurdreiging. Of en hoe ze nog kan geloven dat de mens naar het beeld van God geschapen zou zijn als ze tegenover terroristen of oorlogsmisdadigers zit. Kortom, wat biedt deze levensvisie jou in het werk wat je doet. Wie ontwikkelt een training ‘omgaan met zingeving’ voor journalisten?
