Als Cees van Bavel terugkijkt op zijn vijftig jaar priesterschap heeft hij het vaak over arbeiders, terwijl het woord God nauwelijks valt.
Op zondag 23 juni jl. overleed Cees van Bavel, bijna 82 jaar oud.
Wie? zegt u.
Sommigen kenden hem als oud-pastor van de Catharinaparochie in Eindhoven.
Maar wat weinigen nog weten was dat Cees vroeger een van de eerste priester-arbieders was in Nederland.
Het waren priesters die anoniem in de fabriek gingen werken en zo zich solidair toonden met de arbeidende klasse. De prêtre-ouvrier was een initiatief dat uit Frankrijk stamde en in 1954 door Pius XII werd verboden. Na het Vaticaans Concilie werd dit soort pastoraat weer toegestaan.
En zo stond Cees in een overall aan de lopende band in een textielfabriek in Eindhoven.
Hij leerde wat er bij gewone mensen speelde en later spande hij zich in voor de gastarbeiders, nog later voor de mensen die werkeloos waren geworden bij het faillissement van DAF.
Cees werd de rooie priester genoemd, een eretitel.
