Brief aan kardinaal Eijk van 3 maart 2013
 
Zondag 10 maart a.s. gaat in onze parochie St. Jan de Doper in de Heilig Hart kerk te Maarssen een priester voor in de persoon van Hans Schouten (82 jaar, voorheen dominee en 2 jaar geleden tot priester gewijd) met vrij orthodoxe opvattingen.
 
Een interview met hem treft u aan middels bijgaande link:
http://www.katholieknieuwsblad.nl/opinie/item/2266-zalm-lam-en-pannacotta.html


Een reactie van een vooraanstaand theoloog naar aanleiding van dit interview, die erbij was op die bewuste avond: 
Wij hebben ze helaas en jammer genoeg in alle soorten en maten in onze kerk, de hufters, de klootzakken, degenen die de kerk van de Heer gebruiken om hun eigen belangen na te jagen. Ze zijn er in alle rangen en standen ook, van gewone gelovigen tot bisschoppen of nog hoger geplaatsten.  
Zijn commentaar op de Nacht van de Theologie slaat de plank ver mis, want een braspartij was het allerminst en dan nog - zou deze meneer er zich wel van bewust zijn geweest toen hij rooms-katholiek werd dat ook het carnaval met al zijn excessen tot de katholieke traditie behoort?

Vrouwtjes theoloog 

Schouten beschrijft in Katholiek Nieuwsblad tweehonderd van zijn vakbroeders als collega’s die ‘hun pens vulden’. Vervolgens noemt hij een vrouwelijke collega vrouwtjes theoloog in een bloemetjes jurk als of het om een exotisch diersoort gaat. Mij commentaar hierbij: bah.
 
Over de inhoud van het interview en hoe hij omgaat met het gedachten goed van Huib Oosterhuis beknopt samengevat in het boekje Red hen die geen verweer hebben heb ik het hieronder slechts kort. Nota bene een boekje die de pastores van onze parochie St. Jan de Doper vorig jaar cadeau hebben gedaan aan de vele vrijwilligers in onze parochie.
 
Volgens uw priester Schouten zijn de verhalen van Oosterhuis slechts lucht en leegte met een velletje erom.  Ik vraag mij oprecht af hoe u dit ziet en hoe ik en daarmee, wij allen als Godsvolk onderweg, in dit verband Matteus 25 – vers 35 tot en met 46 moeten lezen.
 
Zelf vind ik het raar en met mij anderen dat deze Schouten op zo late leeftijd nog priester is gewijd en bovendien ook nog als pastor in de parochies en daarmee op de mensen wordt losgelaten.  
 
Schouten maakt een charmante en erudiete indruk. Maar wat hij onder meer in het kranteninterview heeft gedaan is anderen in het diskrediet brengen, anderen afbreken om zijn eigen imago of reputatie op te poetsen.  

Inlevingsvermogen ontbreekt

Schouten maakt in latere contacten ook geen enkele indruk, dat hij van het interview spijt heeft. Ook maakt hij niet de indruk ook maar enigszins aan te voelen dat hij hiermee gelovigen of parochianen kan kwetsen.   
Het lijkt  hem te ontbreken aan empathie of inlevingsvermogen.  
 
Het komt mij vreemd voor dat in het academisch debat tussen theologen de discussie op een dergelijke wijze wordt gevoerd, zoals de heer Schouten dat meent te moeten doen. Mijn inziens valt dit dan ook niet te verdedigen.
Hij beroept zich op een kritische theologische discussie. Of je zijn uitspraken en argumenten academisch kunt noemen (ha, ha)?  Nu, dan weet ik het ook niet meer.
 
Wat de heer Schouten doet is typisch een staaltje van rooms katholiek macht denken. Wij weten het, wij hebben het gelijk, wij hebben het “lichaam van Christus”.  Onder mom van het eigen gelijk en de hoge moraal wordt niet nagelaten anderen onnodig te kleineren en zwart te maken.  
 
Let wel wij hebben hier te maken met een priester, die ons voor moet gaan in het dienen van de (A) ander en de liefde moet uitdragen voor onze God en onze medemens. Uit de handen van Schouten kan ik vooralsnog niet de eucharistie ontvangen. Het spijt mij, maar het gaat niet. 

Van andermans ziel afblijven

Via email heb ik eerder mijn bevindingen onder meer gemeld aan parochiebestuur, pastoraatsgroep en pastores. Eén reactie vond ik zeer bemoedigend:  Ik veroordeel deze man niet, maar hij moet met zijn tengels van andermans ziel afblijven..
 
Ik kan het interview af doen als het verhaal van een oude man. Dat is mij te gemakkelijk en simpel.
 
Zondag 10 maart a.s. ga ik naar de kerk, de Heilig Hart kerk te Maarssen. Schouten zal dan als priester voorgaan.  Bij de eucharistie zal ik mij in de rij van de gelovigen voegen. Van kardinaal Simonis heb ik ooit begrepen dat als je deel uit wilt maken van de heilige gemeenschap, maar anders in de gelovige traditie
staat, je dan ook naar voren mag komen, waarbij je dan je rechterarm kruist voor je lichaam.
 
Ja, schoorvoetend zal ik gaan met een bonzend hart.  
Met opstandige groet,
 
Jaap van der Vinne, Maarssen

Afschrift;  De heer J.C. Schouten pr, Baambrugge

Open brief aan bisschop Wiertz.

Terecht stelt de bisschop in het artikel van zaterdag 22 december 2012 in Dagblad de Limburger dat het evangelie vertaald moet worden voor de mensen van nu.
Als de kerk wil dat deze taal dan verstaan wordt, dan zullen er enkele basisregels moeten zijn.

1) geloofsbeleving bestaat niet uit een tweedeling van liturgie (kerkelijke eredienst) en diaconie (hulp aan wie dit nodig heeft); integendeel: diaconie is een onscheidbare, hoge vorm van liturgie
2) de discriminatie van de vrouw door de kerk dient afgelopen te zijn; geen verplicht celibaat en de vrouw gelijkwaardig in priesterambt en in kerkelijke hiërarchie
3) barmhartigheid i.p.v. genadeloze uitsluiting van diegenen die niet conform Rome leven of denken
4) het beleid van voorbehoedsmiddelen dient drastisch gewijzigd te worden om het leed van vele miljoenen in de derde wereld te verminderen
5) de pauselijke onfeilbaarheid heeft in de geschiedenis genoeg zijn tegendeel bewezen

Indien de kerk op deze manier vertaald wordt, dan zal ze worden begrepen in de persoonlijke geloofsovertuiging van velen die nu de kerk de rug toekeren; dat kan alleen als de bisschoppen hun neerbuigende houding laten varen. Dan worden de zoekende gelovigen niet meer als pubers gekwalificeerd, maar als mensen die serieus genomen willen worden.

Pierre Wilms, Panningen
27 januari 2013

Brief aan kardinaal Eijk

Sinds kort is er in mijn Parochie soms geen Eucharistieviering maar een gebedsviering ZONDER Communieuitreiking. Wegens een tekort aan priesters in het ambt is een Eucharistieviering veelal niet mogelijk. Dat is spijtig, doch begrijpelijk.

Maar waarom er in sommige andere vieringen geen Communie wordt uitgereikt ontgaat mij. Kunt U mij één goede reden opgeven waarom dit is beslist? Wie heeft dit beslist? Waarschijnlijk is dit een eenzijdig besluit, zonder overleg met de gelovigen.

In het midden van de vorige eeuw was het (in Brabant) heel gebruikelijk om 2X Communie uit te reiken nl. voor en tijdens de H. Mis.

Op het tweede Vaticaans Concilie is bepaald dat alle gelovigen zijn bekleed met het algemeen priesterschap naast de vakpriesters. De gelovigen mogen wel meewerken maar hun stem en mening wordt niet altijd gehoord. De kerken lopen helaas leeg en velen laten zich uitschrijven o.a. omdat zij geen voeling meer hebben met het Roomse Kerk-Instituut, dat niet voldoende met de tijd wil meegaan en nog steeds het verplichte celibaat handhaaft (maar wel gehuwde Anglikaanse geestelijken die overstappen als priesters toelaat) en vrouwen als priester weigert.

Ik kom met mijn echtgenote en ik  vaak in Chili, waar de kerken nog vol zijn, met dagelijkse H.Missen (en Zondag vier) en de mensen spontaan en hartelijk zijn en niet van (teveel) regels houden.

Deze brief schrijf ik uit kommernis en bezorgdheid voor de terugloop.
Met de meeste hoogachting,

M. van Kerkhoff, een bewuste modern katholiek
27 januari 2013

Henk van Breukelen, emeritus pastor van de Leidse Studentenekklesia,  schreef een kritische reactie op het Mariënburg Congres. Dit is een samenvatting door de redactie.

Tempels in puin

In hun ballingschap dachten veel Israelieten met weemoed aan de puinhopen van de tempel. Maar sommigen reageerden: Zeur niet, zonder die rot tempel kunnen we iets nieuws beginnen. Goed dat dit gebeurde.

Jezus voorspelde dat er van de tempel geen steen op de ander zou blijven staan. Mensen gaan de stenen  weghalen voor hun boerderijen en huizen, voor hun toekomst. Tempels van mensenhanden worden weer afgebroken.

Concilie: het ruste in vrede

Van Breukelen kreeg een uitnodiging voor een festijn ter gelegenheid van het vijftig jarig concilie-jublileum. Maar was het geen publiekslokkertje voor een begrafenisceremonieel? Met een pontificaal gebaar, met mijters en mooie gewaden zou het concilie ten grave worden gedragen – met sprekers die zonder tegengeluid zouden ontkennen wat destijds is gezegd. Hij heeft bedankt voor de eer.

De boodschap van de man uit Galilea wordt al eeuwen ontkracht, maar de tempel en het gewaad trekken nog steeds en bedriegen nog steeds.

Schapen zonder herder

Van Breukelen memoreert de reactie van Schillebeeckx op de pauskeuze van Johannes XXIII: Hij is een geweldig mens, maar zijn pauskeuze is een ramp voor de kerk. Want een onmogelijk instituut wordt door een charismatische leider alleen maar langer in stand gehouden.

Van Breukelen gelooft Mariënburg niet dat we mensen aan het woord willen laten. Want hij en Mariënburgers zijn dan wel goedgebekt, maar we laten honderdduizenden in de steek als schapen zonder herder.

Meer lezen?

De volledige tekst van Henk van Breukelen

Martien van Kerkhoff uit Twente schrijft een brief aan kardinaal Eijk
Geen communie. geen uitleg

Lees meer...

Pierre Wilms uit Panningen schrijft een open brief aan bisschop Wiertz
Leken niet frustreren

Lees meer...

Jaap van der Vinne uit Maarssen protesteert tegen denigrerende taal van pastoor Schouten. Die spreekt over vrouwtjes theologen in bloemetjesjurk en over zich de pens volvretende collega's.
Schoorvoetend zal ik gaan met een bonzend hart

Lees meer...

Martien van Kerkhoff uit Twente schrijft een brief aan kardinaal Eijk
Geen communie. geen uitleg

Lees meer...

Pierre Wilms uit Panningen schrijft een open brief aan bisschop Wiertz
Leken niet frustreren

Lees meer...

Is onze hoop sterk genoeg?
Om overeind te blijven als wij werkeloos worden in deze crisistijd?
En als de berichten over beschavings- en milieucrisis ons angst aanjagen?
En als wij ziek worden zonder uitzicht op genezing?
Vinden wij een Anker, dat altijd houvast biedt?

Onze kosmos bestaat tijdelijk.
Onze ene duur van den beginne tot het einde is onze kosmische innerlijke aard.
De Eeuwige Bestaat Altijd.
De Eeuwige Verenigt ons.

Onze kosmos ontwikkelt.
Uit atoomdeeltjes ontstaan en groeien sterren als de zon en planeten als de aarde.
Uit aardedeeltjes ontstaan en groeien cellen, planten en dieren.
Uit dieren ontstaan en groeien menselijke familiegroepen, volkeren en een steeds meer liefhebbend menselijk geslacht.
De Almachtige, Bron van alle Liefhebben, Evolueert ons iedere dag wat beter!
De Almachtige Geeft ons iedere dag meer Deel aan Zichzelf en Schept ons zo in Zichzelf.
De Almachtige Stemt ons vrouwelijk en ons mannelijk geslacht steeds beter op elkaar af in ons samen steeds menselijker geslacht.

Onze kosmos bestaat ruimtelijk of lichamelijk.
Wij zijn de optelsom van alle dingen, alle levende wezens en alle mensen.
De Overal Aanwezige Begeleidt ieder en alles met volle Aandacht.
De in ieder Aanwezige Helpt ieder altijd de heel eigen levensweg naar het Paradijs  te ontdekken.
Wij mogen de Heilige erkennen in wind en water en in alle dingen, in al wat leeft en in al het menselijke!

Wij krijgen ons bestaan in het Volle Bestaan steeds meer Cadeau.
Vieren wij dit samen?
Steeds feestelijker?


Mei 2012, Kees Severijnen

Wilt u reageren?

Stuur uw reactie aan Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken. .

Zoekend en kritisch gelovend om me heen kijkend, en naar mijn eigen plaats in het geheel, probeer ik en velen met mij een bredere zin en inhoud van geloven te vinden in verbazing over de wonderlijke mikro- en makrokosmos. Daarbij tegelijk het zicht op de schoonheid van de natuur, van kunst-uitingen en van intermenselijke relaties in ogenschouw nemend.

Zo kom ik, of kunnen anderen er toe komen om de 'zekerheden' die een kerkelijke geloofsbelijdenis wil voorhouden, in te ruilen voor een meer open manier van ervaren, waarbij geloven een oprecht andere vorm en inhoud kan krijgen, en aldus (hopend op reakties ) onder woorden gebracht:  


Ik / wij mogen geloven in een mysterievolle God, Oorsprong en Energie van al wat bestaat en waarheen alles terugkeert, ondoorgrondelijk werkzaam in schepping , mens en wereld, maar zichtbaar in sporen van zijn Geest in geschiedenis en mensen.

Ik / wij mogen geloven in de mens Jezus, in de boodschap die Hij zelf heeft voorgeleefd ten dode toe, in de Weg die Hij op unieke wijze in naastenliefde is gegaan, in de innerlijke kracht die Hij uitstraalde, verbonden met de geest van God, die Hij zijn Vader noemde.

Ik / wij mogen geloven in onszelf, wezenlijk verbonden met die mens Jezus en met iedere medemens, aangesproken of geraakt door Gods Geest, gewetensvol en bezield door dezelfde innerlijke kracht, met als opdracht, zoveel als in (mijn ) ons vermogen ligt, zijn Weg te gaan.

April 2012, Jack Ververs.

Wilt u reageren?

Stuur uw reactie aan Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken. .